A noite de san Juan con agua de trementelo.....

Hoxe quero recordar......, !as noites de San Juan, daquela non había luz nos recuchos dos camiños, todo era oscuridade.....medo.As fogeiras, cacharelas, non sei como decilo, a li queimavamos todo o que nos creiamos malo, as mozas pedian os seus desexos, o meigallo, o trasno queimavamoslo ali, na quela brasas, como lume do inferno, que queimava os malos esperitos da noite, a santa compaña, hoxe xa non anda polos camiños, agora hay luz e vemoslle as caras.... Os veciños e veciñas cambearon o sistema, son as sardiñas as que pagan todo aquilo.....suvidas no pan de millo ou de trigo, con un tinto noso de xaque maduriña como as de antes e veña troula, hay que saltala fogeira e pedir algun desexo.... a economia anda jodida, a salud non sobra, no apartado sentimental e mellor non remexer......bou facer unha longa lista de comandas e desexos.....¿valdra a pena ?. Nunha ceremonia cultural dese xeito fun invitado hay poucos dias.....habia de todo asta necesidades.... e faltava luz, a li estavamos nos todos xuntos, todo unha colonia du lugar..... pois enchemos a mesa......por san Juan os de Soutovidal volveran.......a coller o trementelo pra por a macerar, con aquela augua moza tu pelo vas lavar....y el meigalo espantar.....